Władysław Skoczylas, Perugia

Władysława Skoczylasa (1883-1934) uważa się za twórcę polskiej szkoły drzeworytu, tymczasem warto pamiętać, że był to wszechstronnie utalentowany artysta, pedagog, działacz i publicysta. Dziedziną sztuki, dzięki której zainicjował swoją artystyczną działalność i która w początkowym okresie twórczości całkowicie go pochłonęła, było właśnie malarstwo. W dorobku artysty z tego okresu dominują pejzaże, początkowo rodzime, później zaś powstawały także malarskie zapisy z odwiedzanych krajów i miast. Skoczylas po raz pierwszy odwiedził Półwysep Apeniński jeszcze jako młody adept sztuki, tj. w pierwszej dekadzie XX wieku. W 1906 roku udał się w długą podróż po Europie, której celem było Monachium, a następnie Włochy, Szwajcaria i Paryż. „Była to podróż z przerwami – w tym czasie zaliczył II semestr w pracowni Leona Wyczółkowskiego na ASP i zdał państwowy egzamin nauczycielski w Krakowie. Odtąd niemal każde wakacje spędzał na wędrówkach po Europie, z których przywoził dziesiątki studiów malarskich” /cyt. za M. Sitkowska, Władysław Skoczylas (1883-1934), Warszawa 2015, s.88/.