Chronologiczny układ ekspozycji prowadzi widza od czasów tużpowojennych do okrzepnięcia opolskiego środowiska przed wyraźną cezurą stanu wojennego (sala I), poprzez wybitną indywidualność artystyczną Aloizy Zacharskiej-Marcolli, której obecność datuje się od lat 60. (sala II), aż do ostatniego dwudziestolecia, zamkniętego przedstawieniem najmłodszych reprezentantek opolskiej sztuki (sala III). Łącznie na ekspozycji zobaczyć będzie można prace ok. 60 opolskich artystek.
Wystawa, której kuratorką jest Joanna Filipczyk, to przede wszystkim próba "określenia stanu wyjściowego", na pewno - przynajmniej w jakiejś części służy także "przywróceniu zbiorowej pamięci". Dlatego rozbudowano w niej okres najdawniejszy, jedynie szkicując czasy nam najbliższe. Niestety, przyznać bowiem należy rację Ewie Toniak, gdy pisze w katalogu Artystki polskie (Warszawa - Bielsko 2011): "wydaje się, że wspólną cechą polskich artystek jest znikanie". Temu właśnie "znikaniu" zapobiec ma prezentowana do 7 sierpnia 2011 r. w Muzeum Śląska Opolskiego ekspozycja.
wystawa ze zbiorów:
Muzeum Śląska Opolskiego
Muzeum w Raciborzu
Muzeum w Nysie
Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu
Opolskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych
oraz
Autorek