Przejdź do menu Przejdź do treści Przejdź do stopki

Pradzieje i wczesne średniowiecze Opolszczyzny

Stała wystawa „Pradzieje i wczesne średniowiecze Opolszczyzny” została otwarta w 2009 roku w podziemiach budynku wystawienniczego wzniesionego w ramach projektu „Mons Universitatis”. Autorkami scenariusza są Ewa Matuszczyk-Rychlik i Elwira Holc, autorem aranżacji plastycznej jest Krzysztof Burnatowicz.

Wystawa stała poświęcona archeologii na ziemiach opolskichZdjęcie prezentujące wystawę

PRADZIEJE I WCZESNE ŚREDNIOWIECZE OPOLSZCZYZNY

Stała wystawa „Pradzieje i wczesne średniowiecze Opolszczyzny” została otwarta w 2009 roku w podziemiach budynku wystawienniczego wzniesionego w ramach projektu „Mons Universitatis”. Autorkami scenariusza są Ewa Matuszczyk-Rychlik i Elwira Holc, autorem aranżacji plastycznej jest Krzysztof Burnatowicz.

Wystawa została pomyślana jako całościowa prezentacja pradziejów regionu, poczynając od około 300 000 lat temu do czasów wczesnego średniowiecza. W możliwie pełny i przejrzysty sposób przedstawiono zmiany, które zachodziły we wszystkich dziedzinach życia w kolejnych epokach – kamienia, brązu i żelaza. Podstawowym źródłem przekazu o formach osadnictwa, budowie domów, zdobywaniu pożywienia i surowców, z których wytwarzano przedmioty codziennego użytku, broń czy ozdoby, a także o elementach kultury duchowej są przede wszystkim zabytki archeologiczne – materialne pozostałości ludzkiej aktywności na danym terenie. Na szczególną uwagę zasługują ozdoby i numizmaty z osady celtyckiej w Nowej Cerekwi (pow. głubczycki) oraz mierząca 12,3 m łódź-dłubanka z IV wieku n.e. odkryta w 1991 roku w Lewinie Brzeskim (pow. brzeski). Na wystawie umieszczono 7 monitorów, w których są prezentowane animacje i krótkie filmy przedstawiające np. technikę wyrobu wybranych przedmiotów codziennego użytku, broni czy ozdób oraz aplikacje umożliwiające zabawę w wirtualnego archeologa. Ciekawym elementem jest aranżacja jaskini zamieszkanej przez grupę neandertalczyków siedzących przy „żywym” ognisku oraz interaktywny kiosk, w którym za pomocą czytnika kodów kreskowych umieszczonych na pojemnikach z różnymi produktami czy surowcami można uzyskać informacje dotyczące ich funkcji, historii, miejsca odkrycia czy sposobu wytwarzania. W tymże stoisku można poznać również historię odkrycia – a przede wszystkim komputerowe rekonstrukcje twarzy – kobiety, która żyła i zmarła na terenie dzisiejszej Polskiej Cerekwi (pow. kędzierzyńsko-kozielski) 5500 lat temu, oraz mężczyzny, który mieszkał w Opolu w XIV wieku i został pochowany na cmentarzu przy dzisiejszej ulicy Szpitalnej. W celu zobrazowania sposobu wytwarzania i wyglądu narzędzi, broni czy ozdób z kolejnych okresów chronologicznych umieszczono w sąsiedztwie zabytków ich rekonstrukcje. Wystawę wzbogaciły kopie trzech unikatowych zespołów, które zostały odkryte w XIX wieku i znajdują się w zbiorach wrocławskiego Muzeum Archeologicznego Oddział Muzeum Miejskiego Wrocławia. Jest to tzw. skarb z Pilszcza (pow. głubczycki), skarb brązowych wyrobów importowanych z Woskowic Małych (pow. namysłowski) oraz srebrna czarka z „grobu książęcego” z Opola-Gosławic.

Ekspozycję przygotowano głównie ze zbiorów własnych oraz ze zbiorów Muzeum Archeologicznego Oddział Muzeum Miejskiego Wrocławia.



Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich - zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.