Przejdź do menu Przejdź do treści Przejdź do stopki

Gmach główny Muzeum Śląska Opolskiego

Budynek główny Muzeum Śląska Opolskiego przy Małym Rynku 7 to pierwotnie dwie kamienice wzniesione prawdopodobnie pod koniec XVI wieku. Zachodnia, własność rodziny Prószkowskich, została ofiarowana jezuitom w 1667 roku przez Jana Krzysztofa Prószkowskiego. Wschodnia została nabyta przez zakonników w 1670 roku. Pod koniec XVII wieku kamienice zostały scalone i przebudowane na kolegium.
Budynek główny Muzeum Śląska Opolskiego przy Małym Rynku 7 to pierwotnie dwie kamienice wzniesione prawdopodobnie pod koniec XVI wieku. Zachodnia, własność rodziny Prószkowskich, została ofiarowana jezuitom w 1667 roku przez Jana Krzysztofa Prószkowskiego. Wschodnia została nabyta przez zakonników w 1670 roku.  Pod koniec XVII wieku kamienice zostały scalone i przebudowane na kolegium.

Około 1675 roku w we wschodniej części budynku jezuici otworzyli aptekę. Po kasacie zakonu apteka funkcjonowała do 1800 roku, a w 1801 roku została połączona z apteką miejską.

W 1773 roku budynek został przejęty przez administrację państwową. Początkowo mieściły się w nim mieszkania dla nauczycieli gimnazjum, a następnie został przekształcony na biuro Regencji i przebudowany. W 1837 roku został kupiony przez miasto. Zdecydowano wówczas o otwarciu w nim szpitala.

Lata 30. XX wieku to kolejna zmiana przeznaczenia dawnego kolegium jezuickiego. Już dawno plany włodarzy miasta przewidywały udostępnienie gmachu na cele kulturalne, ale dopiero w 1932 roku zakończono jego remont i przeznaczono parter na bibliotekę a piętro na Muzeum Miejskie (Städtische Museum Oppeln), które zostało przeniesione z budynku przy Gartenstrasse 12 (obecnie Sienkiewicza 20). Zbiory w nowych wnętrzach udostępniono publiczności 1 września 1932 roku. W dziesięciu salach wystawowych pokazywano wówczas ekspozycje trzech działów, na środku znajdowała się duża sala odczytowa z ekranem, epidiaskopami i pianinem.

Po wojnie budynek nie zmienił swojego przeznaczenia. Polskie Muzeum Miejskie w Opolu zaczęło w nim funkcjonować w czerwcu 1945 roku, a 1 września 1946 roku zostało udostępnione zwiedzającym. Inaczej, niż wcześniej, Muzeum otrzymało teraz do dyspozycji cały budynek, łącznie z parterem, gdzie wcześniej mieściła się miejska biblioteka. Znajdowało się w nim 12 sal wystawowych, 4 pomieszczenia administracyjne, 1 sala wykładowa, 1 sala ? pracownia, 2 halle i trzyizbowe mieszkanie oraz parterowe zabudowania gospodarcze. W latach 60. XX wieku budynek gruntownie wyremontowano.

Ostatnia duża zmiana to realizowany w latach 2005 – 2008 projekt "Mons Universitatis", polegający na remoncie i rozbudowie Muzeum o nowy pawilon wystawienniczy. W efekcie, zdecydowanemu powiększeniu uległa powierzchnia wystawiennicza Muzeum.

Otwarcie Muzeum po remoncie i rozbudowie nastąpiło w październiku 2008 roku. Wówczas udostępniono zwiedzającym trzy stałe ekspozycje Galeria malarstwa polskiego XIX-XX w., Ceramika górnośląska i W kręgu farmacji. W 2009 roku otwarto stałą wystawę archeologiczną Pradzieje i wczesne średniowiecze Opolszczyzny, a w następnym roku stałą wystawę historyczną Opole – gród, miasto stolica regionu. We wrześniu 2014 roku planowane jest otwarcie stałej wystawy etnograficznej Etnografia Opolszczyzny: tradycja i zmiana.

Opis fotosfery


Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich - zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.