
Zenon Henryk Rachfalski, Bukiet 147
Zakupiony do zbiorów w 1965 roku obraz przedstawia Maryję z Dzieciątkiem w typie Eleusa, w którym to Dzieciątko przytula swój policzek do policzka Marii i obejmuje swą matkę. Tutaj dodatkowo w odmianie Pelagonitissa, gdzie mamy pieszczotliwy gest ręki Dzieciątka na podbródku Marii. Wizerunek ten jest jedną z wielu kopii cudownego obrazu Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych (Maria Hilf) zwanej też Passawską. Oryginał obrazu namalował Lucas Cranach i przechowywany jest w katedrze w Insbruku. Natomiast w Passawie powstało sanktuarium, gdzie znajdowała się kopia obrazu Cranacha, która stała się cudowna. Kult tej passawskiej kopii wyprzedził cześć dla oryginału. Od połowy XVII w. powstawało wiele ośrodków kultowych, dzięki którym naśladownictwa obrazu Cranacha stały się bardzo popularne i zostały uznane za słynące łaskami. Pierwsze kopie przedstawienia Matki Boskiej Passawskiej pojawiły się na Dolnym Śląsku przypuszczalnie w okresie, gdy diecezją wrocławską rządził biskup Passawy, Leopold Wilhelm Habsburg (1656-1662), we Wrocławiu, ale też na Śląsku Opolskim (Złotogłowice, Piotrowice Nyskie). Oprócz obrazów malowanych do ołtarzy pojawiły się wizerunki tego typu o mniejszych wymiarach przeznaczone do prywatnej dewocji. Większość kopi wzorowała się na obrazie passawskim , o czym świadczy brak welonu na głowie Dzieciątka.
Eksponat