Przejdź do menu Przejdź do treści Przejdź do stopki

Jerzy Panek – wystawa prac

19 grudnia 2008
Wystawa malarstwa Jerzego Panka była siódmą wystawą z cyklu "Laureaci nagrody im. Jana Cybisa" w Galerii Muzeum Śląska Opolskiego. Poprzednio w tymże cyklu prezentowaliśmy twórczość Krzysztofa Buckiego (2001), Leona Tarasewicza (2003), Tadeusza Dominika (2004), Stefana Gierowskiego (2005), Jana Dobkowskiego (2006) i Rajmunda Ziemskiego (2008). Wszystkie wystawy czasowe prezentowane są w sąsiedztwie stałej ekspozycji malarstwa Jana Cybisa, Muzeum Śląska Opolskiego jest bowiem posiadaczem największej w Polsce muzealnej kolekcji prac tego artysty.

Jerzy Panek (ur. 1918 w Tarnowie, zm. 2001 w Krakowie) jest laureatem niezależnej nagrody im. Cybisa z 1986 roku. Od 1937 roku studiował w Państwowym Instytucie Sztuk Plastycznych w Krakowie, przemianowanym podczas wojny na Staatliche Kunstgewerbeschule. Po wojnie ukończył studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie studiował w pracowni prof. Zbigniewa Pronaszki (dyplom w 1955 roku). Był jednym z najwybitniejszych grafików polskich XX wieku. Zajmował się w szczególności drzeworytem. Wielkie znaczenie w kształtowaniu się jego twórczości miała podróż do Chin w 1956 roku. Od tego czasu wykonywał drzeworyty bezpośrednio na desce, bez szkiców przygotowawczych. W katalogu wystawy pisze o tym jej autorka, Krystyna Kulig-Janarek (MN w Krakowie): W oparciu o sztukę chińską zrewidował swoje dotychczasowe, wpojone przez Akademię, rozumienie zasad kompozycji, a także odkrył wagę zawierzenia własnemu instynktowi. Te wszystkie głęboko przeżyte doświadczenia sprawiły, że z końcem lat pięćdziesiątych ukształtował swój charakterystyczny, rozpoznawalny i silnie zindywidualizowany język artystycznej wypowiedzi. W zakresie tematów - niezwykle ascetyczny, bo niemal wyłącznie oparty na pozbawionych anegdoty portretach własnych, przyjaciół, pastuchów, zwierząt, które najczęściej tworzył seriami. W sferze warsztatu - język bardzo bogaty i zróżnicowany, w każdej kompozycji odmienny, operujący już to drobnymi formami, składającymi się na czytelny i syntetyczny, choć poddany deformacji wizerunek – znak, już to posługujący się zamaszystą, bezbłędną, czasem przerywaną kreską, odsłaniającą coraz to większą i aktywniejszą płaszczyznę szlachetnego papieru.

Niemal kompletny zestaw matryc do drzeworytów, linorytów i prac wykonywanych w innych technikach graficznych artysta przekazał do Muzeum Narodowego w Krakowie. Tu też przechowywany jest największy zbiór odbitek graficznych. Ponadto prace Jerzego Panka znajdują się m.in. w Muzeach Narodowych w Gdańsku, Warszawie i Wrocławiu, w Bibliotece Narodowej, Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich oraz za granicą - m.in. w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Tate Gallery w Londynie, Kupferstichkabinett w Dreźnie oraz Graphische Sammlung Albertina w Wiedniu.

Wystawa w Opolu była wyborem z olbrzymiej wystawy monograficznej Jerzego Panka, jaka miała miejsce w Muzeum Narodowym w Krakowie w 2006 roku. Pokazaliśmy na niej 38 grafik i 2 obrazy na płótnie. Ekspozycja została przygotowana przez autorkę krakowskiej edycji, Krystynę Kulig-Janarek z Muzeum Narodowego w Krakowie. Stamtąd pochodziły też wszystkie prezentowane prace artysty.

oprac. i scenariusz wystawy Joanna Filipczyk

Zgodnie z art. 173 ustawy Prawa Telekomunikacyjnego informujemy, że kontynuując przeglądanie tej strony wyrażasz zgodę na zapisywanie na Twoim komputerze tzw. plików cookies. Ciasteczka pozwalają nam na gromadzenie informacji dotyczących statystyk oglądalności strony. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie ich - zmień ustawienia swojej przeglądarki internetowej.