Ich wyjazd w połowie lipca 1997 roku odbywał się w szczególnej atmosferze, gdyż na początku lata przez Opolszczyznę (i nie tylko) przeszła ogromna fala powodziowa. Choć istniała taka groźba, na szczęście nie spowodowało to odwołania wyjazdu. Trasa podróży prowadziła etapami z Polski przez Ukrainę, Rosję aż do Kazachstanu. Poruszali się lokalnymi środkami transportu, co było przygodą i przeżyciem samym w sobie. Wyprawa w góry Tienszan prowadziła z miasta Dżambuł w Kazachstanie i trwała dwa tygodnie. Wspinali się na przełęcze, chodzili po lodowcu, schodzili w doliny po to by ostatecznie znaleźć się na półpustyni. Maszerowali z plecakami, niosąc cały potrzebny sprzęt jak i prowiant na cały okres pobytu w górach. Ludzie, których spotykali mieli jeszcze mniej niż oni; mieszkali w jurtach i namiotach, zajmowali się wypasem owiec, bądź hodowlą koni. Byli pogodni, serdeczni i gościnni, i zawsze gotowi do pomocy. Po powrocie z Kirgizji przeszli do Uzbekistan. Pragnęli zobaczyć Samarkandę i Bucharę - dwa legendarne miasta Azji Środkowej.
Zdjęcia, jakie można dziś oglądać na wystawie są autorstwa Roberta Kowola, Piotra Grzelaka: "Powstawały pod wpływem chwili, aby zarejestrować to, co aktualnie oglądaliśmy i przeżywaliśmy. Świat, jaki oglądaliśmy był na tyle fascynujący i inny, że trudno było oderwać się od aparatu. Zrobiliśmy mnóstwo zdjęć". Selekcję tych najciekawszych ujęć oraz aranżację plastyczną wykonała Bożena Trabuć - plastyk Muzeum Śląska Opolskiego. Natomiast przedmioty z tamtych terenów zostały zgromadzone dzięki zacięciu etnograficznemu Andrzeja Kozieła i Roberta Kowola.
oprac. Małgorzata Goc
fot. Robert Kowol i Piotr Grzelak
15 stycznia 2009
Wystawa fotograficzna nawiązująca do wystawy „XIX-wieczna Azja Środkowa w obiektywie Leona Barszczewskiego”.
W 1997 r dwoje pracowników Muzeum Śląska Opolskiego wraz z grupą przyjaciół również odbyło podróż do Azji Środkowej. Celem wyjazdu były: południowy Kazachstan, góry Tienszan w Kirgizji, oraz Samarkanda i Buchara w Uzbekistanie.