"Niespiesznie" Anita Andrzejewska
Anita Andrzejewska wiele podróżuje, ale jej fotografii nie można nazwać podróżniczą. To zdjęcia, które przenoszą widza w nieznaną mu czasoprzestrzeń. ?Niespiesznie? to projekt nieoczywisty, osobisty, opracowywany przez długie miesiące w ciemni.
90 procent zdjęć zrobiłam w Birmie, reszta pochodzi z sąsiedniego Laosu. Widać tak już jest, że ciągnie mnie w rejony trudne, konfliktowe, a jednocześnie bogate kulturowo i etnicznie (wcześniej był Iran, Pakistan, Syria, Kaszmir). W kierunku zanikających, głęboko zakorzenionych tradycji?, mówi autorka marcowej wystawy.
Anita Andrzejewska (ur. 1970), absolwentka ASP w Krakowie. Zajmuje się fotografią, grafiką i ilustracją książek dla dzieci. Od 1997 r. należy do Związku Polskich Artystów Fotografików. Uczyła fotografii dorosłych w Polsce i Iranie, a dzieci w Iranie i Indiach. Wielokrotnie nagradzana, wystawiała swoje prace w Iranie, USA, Japonii i Szwecji.
Krzysztof Miller "Niedecydujący moment"
Krzysztofa interesują ekstremalne emocje wyrażane czy będące udziałem ludzi. Skupienie się na człowieku czyni jego fotografowanie misją humanistycznego pochylenia się nad kondycją ludzką. Mówi sam o sobie, że zajmuje się bezkompromisową socjologią reportażową. Ekstremalne warunki w jakich Miller często się znajduje mówią, że świat ma również swój tragiczny i straszny wymiar. Wielokrotnie narażając życie, doświadczając jako człowiek, nie tylko jako fotoreporter, grozy życia nie stracił wrażliwości i stanu chłopięcej ciekawości świata. Jest wyłącznie obserwatorem z aparatem przy oku trzymającym stronę "mniejszego", biedniejszego czy pokrzywdzonego.
Marek Szyryk
Krzysztof Miller (ur. 1962) polski fotograf zajmujący się głównie fotoreportażem, fotografią socjologiczną ale również kreacyjną. Swoje życie z fotografią zaczął jako autor zdjęć dla pism opozycyjnych w Polsce. Między innymi fotografował w 1989 obrady polskiego Okrągłego Stołu. Od 1989 jest fotoreporterem "Gazety Wyborczej". Jest autorem książki "13 wojen i jedna. Prawdziwa historia reportera wojennego", w której dzieli się swoimi przeżyciami, obserwacjami i historiami reporterskiego życia na wielu frontach walk i opowiada o własnych zmaganiach z tak zwanym syndromem stresu bojowego.
Jan Brykczyński "Boiko"
W 2009 roku, Jan Brykczyński trafił do oddalonej o kilka kilometrów od polskiej granicy wsi w Ukraiński Karpatach. Wracał tam przez kolejne trzy lata. Powoli zdobywał zaufanie mieszkańców, odizolowanych od świata górami. Kroku po kroku pokazywali mu swoje życie, w którym zdarzenia w pierwszym rzędzie mają przyczyny magiczne, myśli mają moc sprawczą, biała magia zmaga się z czarną, a dobro ze złem. Dla nich najważniejsza jest tradycja, w której są mocno zakorzenieni i czerpią z niej siłę do życia w trudnych górskich warunkach. Ich codzienność, dla osoby z zewnątrz, jest tak samo realna, jak i nierzeczywista. Najbardziej przypomina archetypowe obrazy wsi jakie funkcjonują jeszcze ciągle w naszej kulturze. Ta bajkowość, oniryczność i surrealność przebija ze zdjęć Jana Brykczyńskiego.
Jan Brykczyński, (ur. 1979) zajmuje się dokumentem fotograficznym. Jest członkiem i współzałożycielem kolektywu Sputnik Photos. Stypendysta Funduszu Wyszechradzkiego i Ministra Kultury. Laureat wielu konkursów fotograficznych, m.in. 2013 The European Photo Exhibition Award i The Syngenta Photography Award. Reprezentowany przez agencję fotograficzną Anzenberger w Wiedniu. Razem z żoną i córką mieszka w Warszawie.
Piotr Małecki "Disco polo"
Disco polo od momentu szalonej mody właściwie nie przestało się rozwijać. Ma swoich wiernych fanów. Z małych miejscowości przedostaje się do dużych miast i jako subkultura, sposób na rozrywkę zdobywa nowych zwolenników. Powstają też nowe (ogromne!) kluby, trasy koncertowe zespołów wyprzedają się do ostatnich miejsc. Istnieją kanały telewizyjne dedykowany tej muzyce, stąd bezustanna produkcja nowych teledysków, płyt, gwiazd. Zdjęcia Małeckiego odkrywają przed nami - uprzedzoną do tej mody większością Polaków - ludzkie i aktualne oblicze sceny disco polo.
Piotr Małecki (ur. 1967) studiował reżyserię dokumentalną w szkole Wajdy, operatorstwo na Wydziale Radia i Telewizji w Katowicach oraz fotografię w Anglii na BPCAD Bournemouth. Pracuje jako niezależny fotograf i autor filmów dokumentalnych. Jest współzałożycielem agencji Napo Images i prezesem Fundacji Napo.
Prezydentura w obiektywie
Od sierpnia 2010, czyli momentu zaprzysiężenia Bronisława Komorowskiego na prezydenta, powstało ponad milion zdjęć. Fotografowane są wszystkie sytuacje publiczne, które odbywają się zgodnie z wcześniej ustalonym scenariuszem: ustalany jest strój, przebieg trasy, w którym miejscu ma stanąć fotograf i ile ma czasu na zrobienie zdjęć. Na wystawie będzie można zobaczyć prace: Wojciecha Grzędzińskiego, Łukasz Kamińskiego, Piotra Molęckiego, Wojciecha Olkuśnika i Elizy Radzikowskiej-Białobrzewskiej.